|
Katechizm naszego Kościoła uczy nas, że: „w śmierci, będącej rozdzieleniem duszy i ciała, ciało człowieka ulega zniszczeniu, podczas gdy jego dusza idzie na spotkanie z Bogiem”.
Oznacza to, że śmierć nie jest absolutnym końcem ludzkiego życia. Może być traktowana najwyżej jako kres jednego z jego etapów, na podobieństwo narodzin człowieka, będących zakończeniem życia płodowego, a zarazem – początkiem istnienia poza łonem matki. Raz zaistniałe życie człowieka nigdy nie zostanie unicestwione, chociaż podlega różnym przemianom.
Jest o tym mocno przekonany Kościół, który modli się: „albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie” (Prefacja o zmarłych)
Z tak silną wiarą winniśmy przeżywać każdy chrześcijański pogrzeb, osoby nam bliskiej czy znanej.
Obrzędy pogrzebowe przewidują kilka form liturgii np.: Msza św. lub bez niej (w zależności od poziomu religijnego zmarłego i okoliczności jego śmierci).
Po uzgodnieniu daty i godziny pogrzebu w Zakładzie Pogrzebowym, bliscy zmarłego zgłaszają się do kancelarii parafialnej, przedstawiając:
-
informację z Zakładu Pogrzebowego o dacie i godzinie pogrzebu;
-
akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego;
-
informację o przyjęciu sakramentów św. (dokument od kapelana szpitalnego lub innego kapłana udzielającego sakramentów);
-
pisemną zgodę właściwego ks. proboszcza na pochówek zmarłego, jeśli zmarły zamieszkiwał poza nasza parafią;
Ze względu na wyjątkowy charakter sprawy, można go zgłaszać poza godzinami kancelaryjnymi.
Gorąco zachęcamy do modlitwy w intencji zmarłego, a zwłaszcza do pełnego uczestnictwa we Mszy św. pogrzebowej. Ważne jest by przystąpić do sakramentu pokuty i przyjąć Komunię św. w intencji zmarłego.
Także po pogrzebie o zmarłym należy pamiętać, otaczając go modlitewna pamięcią np. przez:
-
Msze św. w 30 dzień po śmierci;
-
Msze św. w rocznicę śmierci;
-
Msze św. w innych terminach (np. w dzień imienin, urodzin);
-
„wypominki” w miesiącu listopadzie;
UWAGA!
Warto pamiętać, że chrześcijański pogrzeb nie przysługuje tym osobom, które świadomie i dobrowolnie zerwały łączność z Kościołem lub zmarli bez pokuty w gorszących okolicznościach, albo z pogardą dla religii Kościoła, uparcie odmawiając przyjęcia sakramentów !!!
11. Prawo do katolickiego pogrzebu ma każdy ochrzczony, który do śmierci wytrwał w wierze i praktyce życia Kościoła. W parafiach, w których jest zwyczaj odprawiania mszy świętej pogrzebowej z obecnością ciała zmarłego w kościele, takie prawo przysługuje wszystkim, którzy uczestniczyli w życiu wspólnoty kościelnej. Jeśli zaś ktoś swoim życiem zaprzeczał przynależności do Kościoła, nie uczestniczył w życiu wspólnoty wiary, dokonał różnego rodzaju jawnych aktów przeciwnych nauczaniu i praktyce Kościoła, to nie powinno się wprowadzać jego ciała do kościoła. Należy, stosownie do okoliczności, odbyć obrzędy pogrzebowe na cmentarzu, natomiast msza święta w intencji tego zmarłego niechaj zostanie odprawiona w kościele bez wnoszenia jego ciała (kan. 1184 n.).
tekst wyróżniony na czerwono jest fragmentem "Wskazań dla duszpasterzy diecezji siedleckiej
odnośnie udzielania sakramentów".
Przytoczony punkt 11 dotyczy chrześcijańskiego pogrzebu.
Wskazania podpisał: Ks. Bp Zbigniew Kiernikowski - ordynariusz siedlecki.
|
|